Publikujemy tekst modlitwy Biskupa Polowego WP przy pomniku Gloria Victis:

„Nie sposób zrozumieć dziejów narodu polskiego bez Chrystusa. (...) Nie sposób zrozumieć tego miasta, Warszawy, stolicy Polski, która w roku 1944 zdecydowała się na nierówną walkę z najeźdźcą, (...) na walkę, w której legła pod własnymi gruzami, jeśli się nie pamięta, że pod tymi samymi gruzami legł również Chrystus-Zbawiciel ze swoim krzyżem sprzed kościoła na Krakowskim Przedmieściu”.

Panie Jezu ukrzyżowany i zmartwychwstały. Podzieliłeś los powstańczej Warszawy. Jednak ręka roztrzaskanej figury, leżącej na bruku Krakowskiego Przedmieścia, wskazywała na słowa wyryte na cokole pomnika: „Sursum corda” – „W górę serca”. Krzyż nie był ostatnim Twoim słowem. Było nim zmartwychwstanie. Ostatecznie zło zostało pokonane. Polska odzyskała wolność.

Dziś stojąc w zadumie przy pomniku GLORIA VICTIS, obejmujemy miłością i modlitwą poległych i zmarłych uczestników Powstania Warszawskiego. Oddajemy cześć Zwyciężonym lecz Niepokonanym! Wasze poświęcenie, utrata zdrowia a nawet życie złożone na ołtarzu Ojczyzny – miały sens. To one przyczyniły się do tryumfu tych wartości, dla których warto żyć i za które warto umierać: wolność i suwerenność naszej Ojczyzny. Zwyciężyliście!

Wszechmogący i Miłosierny Boże, Obdarz nagrodą życia wiecznego powstańców, których doczesne szczątki spoczywają na tym cmentarzu i w wielu innych miejscach naszej umiłowanej stolicy. Niech ci, których zamierzano unicestwić, nadal żyją w naszej pamięci. Niech przykłady heroicznej miłości Ojczyzny i wierności Chrystusowi będą źródłem natchnień dla nas i dla kolejnych pokoleń Polaków.

Prosimy o to przez wstawiennictwo błogosławionych kapelanów Powstania Warszawskiego: ks. Józefa Stanka, o. Michała Czartoryskiego oraz sługi Bożego kard. Stefana Wyszyńskiego.

Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.

Bp Józef Guzdek

Biskup Polowy Wojska Polskiego