Był po prostu dobrym człowiekiem…

Zmarł 2 kwietnia 2018 r., a więc w rocznicę śmierci św. Jana Pawła II. Miał 78 lat. Jego pogrzeb odbył się w sobotę 7 kwietnia we wrocławskiej katedrze. Mszy św. przewodniczył metropolita wrocławski abp Józef Kupny, homilię wygłosił ks. dr hab. Andrzej Szafulski. Spoczął na cmentarzu parafialnym kościoła pw. NMP Różańcowej w Kiełczowie.

Ks. prof. dr hab. Antoni Młotek, bo o nim mowa, pozostawił po sobie dużo dobrych wspomnień. Wdzięczność za jego naukowy wysiłek oddała wydana w 2000 r. publikacja pt. „W kręgu chrześcijańskiego orędzia moralnego: księga jubileuszowa poświęcona ks. prof. Antoniemu Młotkowi” pod red. księży Mariana Biskupa Tadeusza Reronia.

Bp Edward Janiak: - Byłem uczniem Księdza Profesora, pisałem u niego magisterium, moje wspomnienia są więc bardzo osobiste. Wszystko wybrzmiało dziś w katedrze, ale to był naprawdę po prostu dobry człowiek. Zawsze mogliśmy na niego liczyć, jako studenci. Był zawsze otwarty, do dyspozycji nas, studentów. Był wymagający i umiał mobilizować do pracy, ale chętnie pomagał, zwłaszcza studentom świeckim. Nie uprawiał naukowego monopolu – chciał, aby jego katedra nie została pusta. Ostatnie lata, z powodu choroby, były dla niego bardzo ciężkie, rzeczywiście niósł krzyż. Jednak nie narzekał. Odwiedzałem go i nigdy nie usłyszałem słowa skargi. Wiara była tym, co pomagało mu trwać i przetrwać czas choroby i odchodzenia.

Biogram ks. prof. Antoniego Młotka:

Ks. prof. dr hab. Antoni Młotek, bo o nim mowa, urodził się 23 października 1940 r. w Dawidowie k. Lwowa. Szkołę podstawową ukończył w Wabienicach a w Oleśnicy zdał maturę w 1957 roku. Studia teologiczne odbył w seminarium duchownym we Wrocławiu. Święcenia kapłańskie przyjął z rąk bp. Pawła Latuska 23 czerwca 1963 roku. Pracował jako wikariusz w parafii pw. św. Teresy na wrocławskich Osobowicach. W latach 1971-73 kontynuował studia na ATK w Warszawie. Był prefektem studiów i dyrektorem biblioteki we wrocławskim seminarium duchownym. W 1970 r. został kapelanem sióstr Maryi Niepokalanej we Wrocławiu, a w latach 1971-73 wikariuszem parafii pw. NMP na Piasku. Od 1968 r. był wykładowcą teologii moralnej.

Doktorat uzyskał w 1973 r. na podstawie pracy „Obowiązek apostolstwa świeckich według Ojców Kościoła złotego wieku patrystyki łacińskiej”. W tym samym roku został adiunktem na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu. Był także sędzią w Metropolitalnym Sądzie Duchownym. W latach 1978-86 był na stypendium naukowym w Rzymie. W 1979 r. został kierownikiem Katedry Teologii Moralnej Ogólnej. W 1987 r. przeprowadził przewód habilitacyjny w ATK i został docentem, a w 1991 r. profesorem nadzwyczajnym PWT we Wrocławiu. W 1993 r. otrzymał godność honorowego kapelana papieskiego. Od 2001 r. był profesorem zwyczajnym. Głównym przedmiotem jego zainteresowań naukowych były zagadnienia moralne w okresie patrystycznym.