Urodził się 19 sierpnia 1867 r. w Rzuchowie w powiecie kolskim, w rodzinie urzędnika sądowego Wojciecha Wróblewskiego i Eufemii Franciszki z Majewskich. Ukończył gimnazjum w Kaliszu. W 1884 r. rozpoczął naukę w seminarium we Włocławku. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1889 r. z rąk bp. Aleksandra Bereśniewicza. Swoją posługę rozpoczął w Warcie k. Sieradza. Od 1890 r. pracował w parafii św. Zygmunta w Częstochowie, a następnie w parafii św. Barbary. W 1894 r. został proboszczem parafii św. Otylii w Rędzinach, gdzie podjął się budowy kościoła parafialnego (1897 – 1901). W 1906 r. został proboszczem w kolejnej parafii – w Wolborzu w powiecie piotrkowskim. Z powodu działalności oświatowej i patriotycznej wśród miejscowej ludności władze rosyjskie zakazały mu pracy duszpasterskiej. Do 1914 r. pozostawał pod nadzorem policji.

W kolejnych latach był proboszczem w Praszce k. Wielunia, gdzie rozbudował kościół i zaangażował się w działalność miejscowych organizacji społecznych.