Reklama

Kościół nad Odrą i Bałtykiem

Źródła nadziei

Piotr Słomski w rozmowie z abp. Mieczysławem Mokrzyckim, metropolitą lwowskim

Archiwum prywatne

Piotr Słomski w rozmowie z abp. Mieczysławem Mokrzyckim, metropolitą lwowskim

W obliczu szalejącej wojny, potrzeba nam braterstwa opartego na prawdzie – podkreśla w rozmowie z "Niedzielą" abp Mieczysław Mokrzycki, metropolita lwowski.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Piotr Słomski: Jak dalece wybuch wojny wpłynął na życie naszych rodaków mieszkających na Ukrainie, w tym wiernych Kościoła rzymskokatolickiego w tym kraju, którzy stanowią obecnie ok. miliona populacji?

Abp Mieczysław Mokrzycki: Wojna dotknęła naturalnie wszystkich obywateli Ukrainy bez względu na wyznanie czy pochodzenie narodowe. Tak wielu naszych rodaków, którzy przeważnie są wyznania rzymskokatolickiego, posiada przecież obywatelstwo ukraińskie. Na zachodniej Ukrainie nie odczuwamy tak bardzo skutków działań wojennych – choć po atakach rakietowych na Lwów ten stan rzeczy uległ diametralnej zmianie.

Reklama

W jaki sposób Kościół wyraża swoją solidarność z najbardziej potrzebującymi na Ukrainie?

Kościoły parafialne, przez działalność charytatywną w ramach np. Caritas, niosą niezbędną pomoc, na którą oczekuje każdego dnia wiele osób. Wierni pochodzenia polskiego odczuwają też bliskość i łączność z Kościołem w Polsce i swoimi rodakami, którzy wspierają ich nie tylko modlitwą, ale również pomocą humanitarną. Często też nasi żołnierze pochodzenia polskiego walczą z najeźdźcą. Wielu z nich oddało życie w walce za wolną Ukrainę. Tylko w archidiecezji lwowskiej dwudziestu żołnierzy z polskimi korzeniami poniosło już śmierć. Zawsze staram się uczestniczyć w ich pogrzebach. Dla przykładu w sobotę 8 lipca odprowadziliśmy na miejsce wiecznego spoczynku dwie kobiety – mamę i córkę, które należały do parafii katedralnej we Lwowie. Obie zginęły w wyniku ataku rakietowego w centrum miasta.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Tereny okupowane przez Rosję stanowią także obszary utracone przez diecezję Kościoła katolickiego na Ukrainie. Jaka jest obecnie możliwość posługi duszpasterskiej na tych terytoriach?

Na terenach okupowanych nie możemy prowadzić żadnej działalności duszpasterskiej czy charytatywnej. Wyjątek stanowi jeden kapłan, który pozostał na terenie Chersonia w diecezji odeskiej. Jest to ksiądz należący do archidiecezji lwowskiej. Mamy z nim stały kontakt, natomiast wierni podkreślają w rozmowach z nami, że jest to kapłan bardzo oddany sprawie duszpasterskiej misji, zwłaszcza na tak niebezpiecznym terenie z powodu działań wojennych. Ten kapłan przychodzi z pomocą dużej grupie wiernych, którzy potrzebują posługi sakramentalnej, stanowiąc dla nich jednocześnie źródło nadziei i oparcie moralne.

Reklama

Jak obecnie wyglądają możliwości posługi biskupiej, zwłaszcza w diecezjach, na których terytorium toczą się walki?

Wojsko i policja ukraińska zabraniają przemieszczania się w strefy bezpośrednio objęte walką zbrojną. Niemniej nasi księża biskupi pozostają w miejscach, które są naznaczone wojną i działają w terenie, mimo bardzo napiętej sytuacji na froncie. Od czasu do czasu odwiedzają nas także biskupi z innych krajów; wśród nich znalazł się jałmużnik papieski kard. Konrad Krajewski, który przybył na Ukrainę, aby okazać gest solidarności i łączności duchowej w imieniu Ojca Świętego. Osobiście zawsze wyrażam wdzięczność naszym biskupom, kapłanom i siostrom zakonnym, za to, że mimo trwającej wojny, nie opuścili swoich parafii i Ukrainy.

Przybywa Ekscelencja w nasze strony, by wspólnie modlić się za ofiary rzezi wołyńskiej w 80. rocznicę „krwawej niedzieli”. Jaka jest obecnie na Ukrainie świadomość o tamtych wydarzeniach?

Ukraina istnieje dopiero od trzydziestu lat. Zdaje się, że nie jest to wystarczająco długi czas, żeby wszystkie te palące kwestie historyczne poruszyć w dostatecznym stopniu. Wiele osób na Ukrainie w ogóle nie słyszało o rzezi wołyńskiej i do dzisiaj nie jest o niej choćby szczątkowo poinformowanych. Istnieje więc obowiązek, aby z tą prawdą dotrzeć do zbiorowej świadomości Ukraińców.

Reklama

Zdaje się, że za zbiorową pamięć odpowiadają kierujące narodem elity, do których na Ukrainie należy m.in. Cerkiew grekokatolicka. Czy gdy spotyka się Ekscelencja ze zwierzchnikiem ukraińskich grekokatolików, abp. Światosławem Szewczukiem, to poruszany jest temat rzezi wołyńskiej?

Odbywamy raz w roku wspólne rekolekcje, jednak ksiądz arcybiskup raczej unika poruszania tego tematu. Co prawda podejmuje te sprawy z konferencją Episkopatu Polski, ale pominął hierarchię Kościoła rzymskokatolickiego na Ukrainie. Do tej pory nie dojrzał on do tego, aby ten czyn nazwać po imieniu i za niego przeprosić, by w ten sposób zbliżyć się i pojednać z Kościołem w Polsce oraz Kościołem rzymskokatolickim w Ukrainie. To pojednanie musiałoby nastąpić przede wszystkim z diecezjami lwowską i łucką, skąd pochodziły ofiary rzezi wołyńskiej. Ci, którzy ponieśli tą straszną śmierć byli nie tylko Polakami, ale również diecezjanami Lwowa i Łucka. Mamy więc prawo i obowiązek – także jako wspólnota Kościoła – upominać się o pamięć o ich męczeństwie.

W trakcie homilii w kościele św. Rafała Kalinowskiego w Nowogardzie wspomniał Arcybiskup, że do tej pory wielu katolików na Ukrainie obawia się przyznawać publicznie do swojego wyznania. Czy jest to niepokój podyktowany trudnymi doświadczeniami historycznymi, czy jednak mają one swoje ugruntowane źródło wynikające z utrwalonych relacji społecznych?

Do tej pory często podkreśla się, że trwająca kilka lat rzeź wołyńska była czystką etniczną narodu polskiego. Nie jest to do końca pełny obraz. Była to również dyskryminacja i prześladowanie Kościoła rzymskokatolickiego – z racji na fakt, że wiara katolicka stanowi naturalne spoiwo i budulec narodowej tożsamości Polaków. Dlatego pewnie ten straszliwy cios miał swoje apogeum, podczas gdy nasi rodacy znajdowali się w kościołach i byli mordowani w trakcie Mszy św. wraz z kapłanami. Niestety w dalszym ciągu Kościół rzymskokatolicki na Ukrainie jest dyskryminowany. Kiedy w 1991 r. powstała niezależna Ukraina, to w samym Lwowie nie oddano nam ani jednej naszej świątyni. Wciąż spotykamy się też z trudnościami jeżeli chodzi o wznoszenie nowych kościołów. Dla przykładu w diecezji tarnopolskiej prosiliśmy o przekazanie nam jednego kościoła, który nie służy już grekokatolikom, ale nie otrzymaliśmy żadnej odpowiedzi. Podobnie jest w diecezji iwano-frankowskiej. Prosiłem tamtejszego arcybiskupa, by oddano nam kościół w Iwano-Frankiwsku, którego grekokatolicy już nie używają, jednak nie odniósł się on w żaden sposób do wyrażonej przeze mnie prośby. Natomiast w Komarnie doszło do tego, że wyrzucono nas z kościoła. Podobna sytuacja jak w Komarnie miała miejsce wcześniej w Brodach, a przed trzema laty w kościele Matki Bożej Gromnicznej we Lwowie – grekokatolicy wyrzucili nas z tego kościoła zamykając nam wejście do świątyni. Przyczyną takich nieprzyjaznych zachowań, do których dochodzi ze strony części przedstawicieli Kościoła grekokatolickiego, jest to, że według nich Ukraina stanowi terytorium przeznaczone dla obrządku wschodniego, co zresztą publicznie podkreślał podczas jednej z konferencji ukraiński bp Bohdan Dziurach. Stwierdził on, że jeżeli jakaś osoba w Ukrainie chce nawrócić się, lub powrócić do wiary katolickiej, to powinna być skierowana do Kościoła macierzystego, czyli do parafii greko– a nie rzymskokatolickiej.

Jakich efektów oczekuje Ekscelencja po działaniach ze strony rządzących, aby ta sytuacja uległa poprawie i nastąpiło autentyczne i pełne pojednanie między Ukraińcami a Polakami?

Chodzi o adekwatne upamiętnienie tego ludobójstwa – to znaczy, że trzeba jednoznacznie wskazać, kto i dlaczego dokonał tych mordów. Konieczne jest też, by rządzący upominali się w dalszym ciągu o ekshumacje, tak by nasi rodacy pomordowani przez UPA godnie spoczęli w mogiłach. Oczywiście nie nastąpi realne pojednanie, jeżeli tylko polska strona będzie o tym mówić, do tego potrzeba wyznania winy i przeproszenia przez stronę ukraińską. Tylko wtedy dojdzie do prawdziwej jedności między naszymi narodami.

Podziel się:

Oceń:

2023-08-08 12:53

[ TEMATY ]

Wybrane dla Ciebie

Otwórzcie drzwi serc, kościołów i domów dla uczestników ŚDM 2016

Archiwum Parafia Cielądz

Abp Wojciech Polak zachęca do aktywnego włączenia się w przygotowanie Światowych Dni Młodzieży i otwarcia przed ich uczestnikami „drzwi naszych serc, kościołów i domów”. W archidiecezji gnieźnieńskiej właśnie powołano specjalne regionalne centra mające te przygotowania koordynować.

Więcej ...

Braniewo: beatyfikacja Sióstr Katarzynek, pierwsza beatyfikacja na Warmii

2025-05-30 22:39

Zgromadzenie św. Katarzyny

W sobotę 31 maja w Braniewie odbędzie się beatyfikacja Siostry Krzysztofy Klomfass i 14 Towarzyszek - Męczennic II Wojny Światowej ze Zgromadzenia Sióstr Świętej Katarzyny. Liturgii będzie przewodniczył kard. Marcello Semeraro, prefekt Dykasterii Spraw Kanonizacyjnych. W wydarzeniu uczestniczyć będzie kilka tysięcy wiernych.

Więcej ...

Archidiecezja gnieźnieńska: Zmiany personalne 2025

2025-06-01 12:34

Archidiecezja gnieźnieńska

Prymas Polski abp Wojciech Polak dokonał zmian personalnych wśród duchowieństwa archidiecezji gnieźnieńskiej. Dekrety wejdą w życie 1 lipca 2025 lub w kilku przypadkach w terminach zaznaczonych w nawiasach. Publikujemy listę zmian.

Więcej ...

Reklama

Najpopularniejsze

Nowenna do Ducha Świętego

Wiara

Nowenna do Ducha Świętego

Wniebowstąpienie kończy to, co zapoczątkowało Wcielenie

Wiara

Wniebowstąpienie kończy to, co zapoczątkowało Wcielenie

Biskup został księciem

Leon XIV

Biskup został księciem

Szkocja: padł kolejny aborcyjny rekord

Europa

Szkocja: padł kolejny aborcyjny rekord

Najnowszy sondaż OGB - zwiększa się przewaga Karola...

Wiadomości

Najnowszy sondaż OGB - zwiększa się przewaga Karola...

Położna ujawniła horror w Oleśnicy

Wiadomości

Położna ujawniła horror w Oleśnicy

Zmiany personalne w diecezji zielonogórsko-gorzowskiej

Aspekty

Zmiany personalne w diecezji zielonogórsko-gorzowskiej

Dlaczego Karol Nawrocki nie składa pozwu w trybie...

Wiadomości

Dlaczego Karol Nawrocki nie składa pozwu w trybie...

Niezbędnik Katolika miej zawsze pod ręką

Wiara

Niezbędnik Katolika miej zawsze pod ręką