Reklama

Polska

Wynagradzają miłością

Siostry służebnice wynagrodzicielki Najświętszego Serca Jezusa wynagradzają miłością, czyli opieką nad dziećmi, które dotąd nie mogły odczuć, że są kochane

Archiwum zgromadzenia

Siostry służebnice wynagrodzicielki Najświętszego Serca Jezusa wynagradzają miłością, czyli opieką nad dziećmi, które dotąd nie mogły odczuć, że są kochane

Towarzyszą im w codzienności życia, dzielą ich radości i smutki. Pierwsze uśmiechy, wypowiedziane słowa, kroki, pierwsze czytanki, litery i zadania, którym trzeba sprostać... Razem z nimi stawiają sobie także trudne pytania o przeszłość, dorastanie, przyszłość i wiarę

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Ta historia zaczęła się 2 lutego 1918 r. w Mesynie na Sycylii. Początek dał jej włoski kapłan – Antonino Celona, który czytając w kluczu przesłania z Paray-le-Monial oraz objawień w Fatimie, odkrył potrzebę i ważność charyzmatu wynagradzania. Jubileusz stulecia założenia Zgromadzenia Sióstr Służebnic Wynagrodzicielek NSJ jest chyba najmniej znaną z trzech 100. rocznic, które będziemy obchodzić w tym roku w Polsce. Obok uroczystych obchodów odzyskania niepodległości oraz powstania Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II święto zgromadzenia może wydawać się skromne, lecz nie mniej ważne w życiu Kościoła.

Stosownie do wymagań chwili

Ks. Antonino, wczuwając się w tajemnice przebitego Serca Jezusa i w Jego zbawczą misję oraz będąc księdzem mocno zaangażowanym w swoją służbę, czuł wewnętrzne przynaglenie, żeby dążyć do odnowy nie tylko materialnej, ale przede wszystkim duchowej człowieka. Dzięki pokornemu usposobieniu zdawał sobie sprawę, że będzie potrzebował „wielu serc”, które poniosą ideał życia poświęconego Bogu i drugiemu człowiekowi realizowany w charyzmacie wynagradzania. Powołał więc do życia zgromadzenie, którego głównym celem miało być prowadzenie społeczeństwa do zbawienia stosownie do wymagań chwili.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

W charyzmatycznej łasce złączyła się z nim Marianna Palermo, która stała się pierwszą matką rodzącej się właśnie rodziny zakonnej, przyswajając sobie w codziennym doświadczeniu duchowość zjednoczenia z Chrystusem w Jego misji wynagradzania. Stąd też nazwa Zgromadzenia – Służebnice Wynagrodzicielki Najświętszego Serca Jezusa.

Cel zgromadzenia jest taki sam jak cel Kościoła – realizować dzieło odkupienia naszego Pana Jezusa Chrystusa dokonane przez Jego śmierć i zmartwychwstanie dla zbawienia świata.

Wynagrodzenie jest specyfiką życia i służby zbawieniu ludzi. Zawiera ono istotne elementy. Pierwszym jest ewangeliczna wizja świata, dziejów, społeczeństwa i człowieka.

Reklama

Wizja ta zakłada znajomość i akceptację głoszonej przez Kościół Ewangelii oraz płynącą z niej świadomość, że źródłem kryzysu, który dotyka współczesnego człowieka, jest jego oddalenie się od Boga.

Drugim elementem jest świadectwo świadomego i pełnego miłości oddania sprawie zbawienia społeczności i każdego człowieka. Działalność członków jest inspirowana i wspomagana przez wewnętrzną gotowość pomagania ludziom w odnajdywaniu drogi pokoju z Bogiem oraz drogi prawdy, sprawiedliwości i solidarności w życiu społecznym.

Na cały świat

Siostry wynagrodzicielki podejmują ustawiczną modlitwę, adorację eucharystyczną w ciągu dnia i w nocy, wspólną i indywidualną. Ważne są służba bliźnim przez wychowywanie dzieci i młodzieży, współpraca w kościelnym apostolstwie: katechezie, liturgii i dobroczynności.

Ponieważ ojciec założyciel pragnął, by dzieło wynagradzania rozprzestrzeniło się na cały świat, w 1960 r. pierwsze siostry wyjechały na misje do USA. Kolejnymi krajami misyjnymi były: Brazylia (1981 r.), Wybrzeże Kości Słoniowej w Afryce (1985 r.) oraz Polska (1995 r.).

W Polsce, w Lublinie, siostry realizują charyzmat w duchu adoracji i posługi miłości najbardziej potrzebującym, prowadząc Dom Dziecka przy ul. Judyma 47. Starają się też czynnie włączać w ewangelizację i formację młodych – przez cykliczne spotkania formacyjne i rekolekcje.

Siostry wynagradzają MIŁOŚCIĄ, tzn. opieką nad dziećmi, które z różnych przyczyn nie mogły zaznać jej we własnym domu. Starają się zapewnić im nie tylko warunki bytowe i materialne, by mogły wzrastać i się rozwijać, ale także stworzyć przyjazne środowisko, w którym będą czuły się ważne, wartościowe, kochane przez Boga i ludzi, do którego będą mogły wracać jak do własnego domu.

Bóg posługuje się nimi, by chronić dzieci i „gotować dom dla opuszczonych” (Ps 68). Jakkolwiek nie są w stanie zastąpić miłości rodziców, starają się prowadzić dzieci i towarzyszyć im z całą czułością i oddaniem, troszcząc się o ich integralny rozwój. Towarzyszą im w codzienności życia, dzielą ich radości i smutki. Pierwsze uśmiechy, wypowiedziane słowa, kroki, pierwsze czytanki, litery i zadania, którym trzeba sprostać... Razem z nimi stawiają sobie także trudne pytania o przeszłość, dorastanie, przyszłość, wiarę... Wspólnie szukają na nie odpowiedzi i przygotowują dzieci do dojrzałego życia społecznego i chrześcijańskiego.

***

Rodzinny Dom im. Serca Jezusa
ul. Judyma 47f, 20-716 Lublin
tel. 81 527 70 70
e-mail: rodzinnydomsj@gmail.com
Numer konta bankowego można znaleźć na stronie: wynagrodzicielkinsj.pl

Podziel się:

Oceń:

2018-01-24 12:43

[ TEMATY ]

Wybrane dla Ciebie

Miłość, wierność i jedność - list Episkopatu na XXII Dzień Życia Konsekrowanego

BOŻENA SZTAJNER

W historię Polski znacząco wpisała się działalność wspólnot zakonnych, a w nich wielu sióstr i braci, którzy nie szczędzili swych sił, by towarzyszyć tym, którzy walczyli o wolność naszego kraju - podkreśla w liście na XXII Światowy Dzień Życia Konsekrowanego bp Jacek Kiciński. Przewodniczący Komisji KEP ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego wymienia trzy ważne elementy życia konsekrowanego: miłość, wierność i jedność.

Więcej ...

Rozważania na niedzielę: Wszystko mi mówi, że mnie ktoś pokochał

2024-06-21 07:10

Mat.prasowy

Czy wiesz, że pszczoły potrafią precyzyjnie wskazać drogę do nektaru tańcem, a gołębie zawsze odnajdują drogę do domu, nawet po podróży na tysiące kilometrów? W tym odcinku odkryjemy niezwykłe historie z natury, które pokazują, jak Bóg jest obecny w każdym aspekcie stworzenia. Zastanowimy się nad tym, jak przyroda świadczy o Jego mądrości i miłości.

Więcej ...

Miejsce spotkania i refleksji polskiego środowiska ruchu hospicyjnego

2024-06-22 14:14
Rektor Uniwersytetu wręczył prezes Towarzystwa Przyjaciół Chorych Hospicjum św. Łazarza dr Jolancie Stokłosie „Złoty Medal Zasługi dla UPJPII”

archiwum organizatorów

Rektor Uniwersytetu wręczył prezes Towarzystwa Przyjaciół Chorych Hospicjum św. Łazarza dr Jolancie Stokłosie „Złoty Medal Zasługi dla UPJPII”

– Ruch hospicyjny, który powstał w Polsce w latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku, stara się nie tylko nieść profesjonalną pomoc medyczną chorym, głównie na choroby nowotworowe w ostatnim okresie ich życia, ale także otaczać ich opieką duchową – przypomniała dr Jolanta Stokłosa.

Więcej ...

Reklama

Najpopularniejsze

Wakacyjny savoir vivre w Kościele

Niedziela Łódzka

Wakacyjny savoir vivre w Kościele

Zmiany kapłanów 2024 r.

Kościół

Zmiany kapłanów 2024 r.

Czas w końcu oddać się w ręce Jezusa, aby mógł się...

Wiara

Czas w końcu oddać się w ręce Jezusa, aby mógł się...

Największa flaga Najświętszego Serca Jezusa zawisła w...

Kościół

Największa flaga Najświętszego Serca Jezusa zawisła w...

Ulicami Warszawy przeszedł XIX Marsz dla Życia i Rodziny

Kościół

Ulicami Warszawy przeszedł XIX Marsz dla Życia i Rodziny

Zmiany personalne w diecezji bielsko-żywieckiej 2024

Niedziela na Podbeskidziu

Zmiany personalne w diecezji bielsko-żywieckiej 2024

Oczyma duszy widziała miejsca znane z Biblii. Św....

Święci i błogosławieni

Oczyma duszy widziała miejsca znane z Biblii. Św....

Zmiany personalne w diecezji rzeszowskiej

Kościół

Zmiany personalne w diecezji rzeszowskiej

Krzysztof Zanussi obchodzi dziś 85. urodziny

Kultura

Krzysztof Zanussi obchodzi dziś 85. urodziny