W wielu miejscach z okazji Dnia Chorego były sprawowane uroczyste Msze św., podczas których modlono się za chorych, cierpiących i wszystkich opiekujących się nimi. Ta piękna intencja towarzyszyła również wszystkim zgromadzonym w kaplicy Samodzielnego Publicznego Szpitala Wojewódzkiego im. Papieża Jana Pawła II w Zamościu. Obchodom Światowego Dnia Chorych w Szpitalu Papieskim przewodniczył bp Marian Rojek, który tego dnia o godz. 13 odprawił uroczystą Eucharystię, zawierzając Miłosiernemu Bogu ludzi chorych i pracowników służby zdrowia.
Pasterz diecezji w homilii zwrócił uwagę na to, że kaplica szpitalna jest miejscem szczególnym zarówno dla chorych, jak i personelu szpitalnego: miejscem budowania wiary, umacniania sił w Bogu, a niekiedy miejscem szukania odpowiedzi na trudne życiowe pytania.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
– Ta kaplica jest dla was też ważna, dla waszej wiary, dla duchowego umocnienia, dla wsparcia w chwilach życiowych i niekiedy zawodowych dylematów. W osobistych pytaniach, troskach, nadziejach, smutkach i radościach tu też szukacie pomocy, rozeznania, umocnienia i pocieszenia – mówił do zebranych na uroczystości bp Rojek.
Reklama
Życie ludzi chorych i cierpiących jest tajemnicą wpisaną w krzyż Jezusa Chrystusa, stąd chorzy potrzebują wsparcia najbliższych, modlitwy wspólnoty Kościoła i duszpasterzy, którzy swoją posługą niosą im umocnienie. Świadectwem swojej posługi w szpitalu papieskim podzielił się ks. Czesław Koraszyński, kapelan szpitala. Mówiąc o swojej obecności wśród chorych i personelu medycznego, ks. Koraszyński podkreślił, co jest najistotniejsze w tej posłudze: – Jesteśmy tu z tymi chorymi na co dzień. Każdego dnia jesteśmy, rozmawiamy z nimi, udzielamy sakramentów. Myślę, że to jest najbardziej potrzebne, żeby być – mówił o swojej posłudze ksiądz kapelan.
Na terenie diecezji zamojsko-lubaczowskiej działa dziesięć szpitali, osiem Domów Pomocy Społecznej i jedno hospicjum. Oprócz personelu medycznego swoim wsparciem ludziom chorym, cierpiącym ale i pracownikom służby zdrowia służą kapelani, którzy towarzyszą człowiekowi od narodzin aż do śmierci, w zdrowiu, w chorobie i w różnych okolicznościach życiowych.
