Na początku Mszy św. ks. prał. Ryszard Selejdak, rektor seminarium podkreślił, że choć twórczość św. Tomasza z Akwinu przypada na XIII wiek, to ciągle jest aktualna. – Dotyczy bowiem fundamentalnych pytań o sens życia, o relację z Bogiem i ze światem, o dobro i zło – mówił ks. Selejdak.

W homilii abp Depo zaznaczył, że „w życiu intelektualnym i duchowym nie ma Bożej amnestii od starania się bycia coraz głębiej świadkiem Bożych tajemnic”. Przypomniał, że św. Jan Paweł II w swojej encyklice „Fides et ratio” „zadał nam św. Tomasza”. „Łaska wiary opiera się na naturze i pozwala osiągnąć jej pełnię. Tak wiara opiera się na rozumie i go doskonali. Rozum bowiem oświecony przez wiarę zostaje uwolniony od ciemności, wszelkich ograniczeń, których źródłem jest nieposłuszeństwo grzechu” – cytował św. Tomasza z Akwinu.

Ks. Mariusz Frukacz/Niedziela

Metropolita częstochowski zaapelował, aby „nie dać się zwieść współczesnym prądom myślenia, które negują ostatecznie prawdę, proponując zwątpienie i cynizm”.

Wykład tomistyczny nt. „Czy magia działa? Św. Tomasz z Akwinu o praktykach magicznych” w auli seminaryjnej wygłosił o. dr Radosław Broniek, dominikanin, wykładowca w Kolegium Filozoficzno-Teologicznym Polskiej Prowincji Dominikanów w Krakowie.

– Poglądy św. Tomasza z Akwinu na temat magii są ściśle związane z jego ogólną filozofią, która opiera się na harmonijnym połączeniu wiary i rozumu. Św. Tomasz traktował magię jako zjawisko szkodliwe i niebezpieczne – powiedział, witając przybyłych profesorów i seminarzystów ks. Selejdak.

Ojciec Broniek podkreślił, że Akwinata swoją naukę nt. magii zawarł w: „Sumie teologicznej” i „Sumie filozoficznej” („Summa contra gentiles”). – Uczynił to w swojej „Sumie teologicznej” w części dotyczącej cnoty religijności, której przeciwieństwem jest zabobon. W kwestii 96. swojego dzieła św. Tomasz zaznacza, że w magii chodzi m.in. o zdobycie wiedzy tajemnej potrzebnej do wpływu na ludzkie rozumienie – mówił o. Broniek.

Ks. Mariusz Frukacz/Niedziela

– Zgodnie z nauką św. Tomasza magia jest niedozwolona i jest nieskuteczna dla zdobycia wiedzy. Od demonów nie można uzyskać wiedzy. Magia bowiem jest nawiązywaniem z demonami towarzystwa. Zdaniem Akwinaty zabobon to grzech przeciwko Bogu. Św. Tomasz omawiając magię, pisze o przyczynie (causa) i znaku (signum). To rozróżnienie jest wciąż aktualne. Czym są owe znaki? Są to próby komunikacji ze złymi duchami dla uzyskania skutków – kontynuował prelegent.

– W „Summa contra gentiles” Akwinata w kwestii 105. pyta, skąd pochodzi skuteczność mistrzów magii i podkreśla, że mistrz magii ma moc od innej istoty, która posługuje się intelektem. W praktykach okultystycznych są znaki czci, które są formami bałwochwalstwa. Jest to cześć oddawana złym duchom, a demony mają złą wolę. Zdaniem Akwinaty kontakt, towarzystwo ze złymi duchami to największy grzech. To grzech bałwochwalstwa – podkreślił.

Ks. Mariusz Frukacz/Niedziela

Zapytany o to, co to znaczy nie bać się magii, prelegent wyjaśnił, że w konfrontacji ze złym duchem moc Boga jest większa. – Kiedy głosimy Ewangelię, to musimy mieć świadomość tego, że taka konfrontacja jest nieunikniona – odpowiedział i wskazał również, że istnieje przemysł magiczny, który daje ogromny pieniądz. – Znakomitym nośnikiem dla magii jest popkultura. Bardzo potrzebna zatem jest uważność, badanie duchów, rozeznanie. A co zrobić, żeby ustrzec wiernych przed magią i zabobonem? Trzeba przekazywać właściwą i zdrową doktrynę. Trzeba łączyć fides et ratio (wiarę i rozum) – kontynuował.

Ks. Mariusz Frukacz/Niedziela

„Dzień św. Tomasza z Akwinu” w Wyższym Międzdiecezjalnym Seminarium Duchownym w Częstochowie ma już długą tradycję. Uroczysty dzień obchodów wspomnienia św. Tomasza z Akwinu sięga czasów, kiedy Częstochowskie Seminarium Duchowne miało swoją siedzibę w Krakowie, przy ul. Bernardyńskiej 3, do 1991 r. Tradycja ta była kontynuowana po przeniesieniu seminarium do Częstochowy i poświęceniu nowego budynku przez św. Jana Pawła II 15 sierpnia 1991 r. Św. Tomasz z Akwinu jest patronem kaplicy w Domu Profesorskim w seminarium.